Stropy Teriva

Jak montować stropy Teriva na budowie?

Projekt budowlany nie zawsze zawiera szczegółową dokumentację techniczną stropów, więc warto przed montażem zapoznać się z podstawowymi założeniami konstrukcyjno – projektowymi stropu. Kolejność prac montażowych powinna być następująca:

1. Wykonanie podpór montażowych zgodnie z dokumentacją techniczną oraz ich dokładne wypoziomowanie łącznie z podporami stałymi. Liczba podpór montażowych zależy od rozpiętości stropu i wynosi:
   • przy rozpiętości stropu do 4,0 m – 1 podpora
   • przy rozpiętości stropu od 4,0 do 6,0 m – 2 podpory
   • przy rozpiętości stropu od 6,0 do 8,0 m – 3 podpory
   • przy rozpiętości stropu powyżej 8,0m – 4 podpory
   Podpory montażowe stanowią drewniane rygi o przekroju 12 x 5 cm, podstawione poprzecznie pod belki stropowe i oparte na drewnianych słupkach (stemplach) o średnicy 14÷16 cm. Przy rozpiętościach modularnych stropu powyżej 6,0 m należy wykonać podpory montażowe, uwzględniając ujemną strzałkę wygięcia belki, która wynosi 2 cm.
2. Układanie belek stropowych.
   Belki należy układać osiowo w rozstawie 0,6 m dla stropów TERIVA 4.0/1 oraz 0,45 m dla TERIVA 6.0 i 8.0. Rozstaw belek należy sprawdzić przez ułożenie między nimi po 1 pustaku przy każdym końcu belki. Długość oparcia belki na murze lub innej konstrukcji nośnej powinna wynosić minimum 80 mm. W przypadku bezpośredniego opierania belek na podporach, końce belki należy układać na warstwie zaprawy cementowej klasy min M10 i grubości 10-20 mm.
3. Układanie pustaków.
   Po ułożeniu belek i dwóch rzędów pustaków (po jednym przy obu podporach stropu) przestrzenie między nimi wypełnia się pozostałymi pustakami, układając je z odpowiednio ustawionych pomostów, których poziom powinien być niższy od dolnej powierzchni belek. Układanie pustaków prowadzi się w jednym kierunku – prostopadle do belek stropowych. Powierzchnie czołowe pustaków przylegające do wieńców, podciągów lub żeber powinny być przed ich ułożeniem „zadeklowane”. Pustaki nie mogą się opierać na podporach stałych, na których ułożone są belki.
4. Wieńce.
   Na obrzeżach stropów, na ścianach nośnych i ścianach równoległych do belek – należy wykonać – w poziomie stropu – wieńce żelbetowe o wysokości nie mniejszej niż wysokość stropu i szerokości co najmniej 100 mm. Zbrojenie wieńców powinno się składać co najmniej z 3 prętów o średnicy min 10 mm. Strzemiona o średnicy 4,5 mm – powinny być rozmieszczone co 250 mm. Górne pręty wieńca powinny się znajdować około 30 mm od górnej powierzchni stropu. Wieńce należy betonować razem z betonowaniem stropu. Przy wykonywaniu wieńca opuszczonego – zwracać uwagę na staranne wypełnienie betonem przestrzeni pod belką oraz czołami belek układanych w jednej linii.
5. Zbrojenie podporowe.
   Stropy gęsto żebrowe wymagają zastosowania zbrojenia podporowego zdolnego do przeniesienia siły 40 kN na 1 m długości wieńca. Do rozpiętości 6,00 m – zbrojenie podporowe wykonuje się z siatek płaskich układanych wzdłuż wszystkich podpór poprzecznych stropu. Przy rozpiętości powyżej 6,0 m – zbrojenie podporowe występuje nad każdą belką stropową – na obu jej końcach – w postaci siatek zaginanych w kształcie odwróconej litery „V”, tzw. „koszyka”.
6. Żebra rozdzielcze.
   Przy rozpiętości od 4,0 do 6,0 m należy stosować co najmniej jedno żebro rozdzielcze, a przy rozpiętości większej – co najmniej 2 żebra rozdzielcze. Szerokość żebra rozdzielczego powinna wynosić 70-100 mm, a wysokość powinna być równa wysokości stropu. Zbrojenie żebra rozdzielczego powinny stanowić dwa pręty (jeden – górą, drugi – dołem) o średnicy nie mniejszej niż 12 mm, połączone strzemionami o średnicy 4,5 mm – rozstawionymi co 0,6 m. Pręty zbrojenia żeber rozdzielczych powinny być zakotwione w prostopadłych do tych żeber wieńcach lub podciągach, na długość min 0,5 m.
7. Żebra pod ściankami działowymi.
   Pod ściankami działowymi - usytuowanymi równolegle do belek stropowych, należy wykonać wzmocnione żebra stropowe. Mogą być wykonane przez ułożenie dwóch belek kratownicowych obok siebie lub przez wykonanie w stropie belki żelbetowej.
8. Betonowanie stropu. Żebra między pustakami oraz płytę nad pustakami TERIVA 4.01 grubości 30 mm i TERIVA 6.0 i 8.0 o grubości 40 mm należy wykonać z betonu klasy nie mniejszej niż C16/20 (B20) o uziarnieniu kruszywa do 10 mm. Do betonowania stropu należy przystąpić po ułożeniu belek oraz pustaków, a także po zmontowaniu zbrojenia wieńców, żeber i ułożeniu zbrojenia podporowego oraz sprawdzeniu poprawności wykonania wszystkich czynności. Betonowanie powinno się odbywać w kierunku prostopadłym do belek. Bezpośrednio przed betonowaniem – ze stropu usunąć wszelkie zanieczyszczenia a wszystkie elementy (pustaki, belki) zlać obficie wodą. Jeżeli beton podawany jest na strop w sposób obciążający konstrukcję – to poziomy transport po stropie powinien odbywać się taczkami o pojemności najwyżej 0,075 m³ - systemem wahadłowym, po sztywnych pomostach ułożonych prostopadle do belek stropowych.
9. W czasie betonowania należy zwracać szczególną uwagę na:
   
   • dokładne wypełnienie mieszanką betonową wszystkich przestrzeni pomiędzy pustakami, czołami belek ułożonych w jednej linii na ścianach ze zbrojeniem podporowym, w wieńcach i zebrach rozdzielczych.
   • na prawidłowe zagęszczanie betonu i jego należytą pielęgnację.